De grootste uitdaging van de mens is de integratie van geest en materie.

De geest (vuur/lucht) wil opstijgen, weg uit de materie.

De materie (aarde/water) van haar kant is neerwaarts gericht.

De transformatie van de energie gebeurt in dat spanningsveld.

Marion Woodman, Jungiaanse therapeute en auteur

ik ben nu 1 maand aan het schrijven, alweer, ik deed het nog al eens een keer, maar toen een aantal maanden aan een stuk – over autisme – en daar wil ik het graag in de toekomst op een andere manier over hebben.

• ook daarover ben ik een boekje aan het schrijven HAASS’t onzichtbaar dat uitkomt als de tijd er rijp voor is. ik heb daarover nog eerst wat schaduwwerkt te doen want ik ben nogmaals zeer ontgoocheld in de ‘gewone’ hulpverlenende banaba’s in een diagnostisch centrum –

ik ben een maand aan het schrijven vanuit ‘mezelf’

– ik zoek niks op in ga niks bijleren, en dàt is nieuw voor mij.

anders dacht ik – ik ga schrijven over dàt thema en begon ik als een gek te lezen en te studeren, en kwam er niks op echt schrijf papier – wel een flexibel mapje vol geschreven studie werk – dat bij de andere flexibele kaftjes belande – op kleur gerangschikt dan nog – geel paars groen – elke kleur een thema voor een boek

ik heb dat zo geleerd in een training over – hoe schrijf je een boek en hoe maak je je story planning en story archetype lijn – en onderwerp…

ik schrijf geen fictie, ik schrijf educatieve beelden boeken.

dàt is alles wat ik heb geleerd in mijn kunstopleiding en waar ik graag voor opsta en mijn hart en ziel in actie zie in – één geheel –

dàt is wat ik ook kan doen zonder al te veel geld kwijt te spelen.

De grootste uitdaging van de mens is de integratie van geest en materie.

dàt ben ik dus aan het doen en het vraagt veel zelfonderzoek, voel werk en herleeswerk, een leuke intense uitdaging, waar ik niet in valkuilen mag trappen maar sterk gericht op de essentie en de zuiverheid moet houden die ik nu ken en kan transformeren.

op deze dag vorig jaar is mijn eerste kinderboek in mijn brievenbus beland, dus jaar later is de volgende er pas gekomen, dus ik doe wel wat aan voel en denk werk, maar ik schrijf ze meestal als ik een vraag hoor vanuit het collectief gestuurde universele vraag naar…

een integratie dus van mijn ‘geest in de materie’.

maar nu komt de volgende stap

De geest (vuur/lucht) wil opstijgen, weg uit de materie.

De materie (aarde/water) van haar kant is neerwaarts gericht.

zeker met dit boek – het vervolg op mijn nieuwste kinderboek – deze voor volwassenen – is het als schrijver al – in het NU van elke dag – het afwegen van – de materie versus de geest – of de vraag;

• wat beschrijf je NU
• wat beschrijf je niet in het boek – en schrijf je in een neven boek voor mezelf
• wat raak je aan en vul je later in in het vervolg – ja de geest komt na dit boek –
• wat steek je in de diepvries omdat – de tijd er niet rijp voor is –

van hoge energie en mijn universums verbinding – naar de materie HIER EN NU – klaar, punt komma.

dan ga ik in het collectieve is polsen waar we staan en dan moet ik uit mijn kot komen…

en natuurlijk is er dan altijd synchroniciteit – altijd komt het op je bord als je er nog iets van moet leren! – dus ik mocht dus gisteren door een sessie met mijn vriendin/concullega nog eens zo mooi meemaken waarover het ging en niet tot besef kwam, en waarover het niet ging en wel gevoeld werd – wat is dat nu met de energie?! –

ik verschiet dan telkens opnieuw, het raakt mijn schaduwkant – want ik heb zoveel mogen beleven van mijn therapeut die me niet pamperde in mijn schaduwkant werk, dat ik daar heel veel ervaring en kennis heb over op gedaan die ik niet kan wegsteken als er een meerwaarde kan geïmplementeerd worden in de behandelingen van kinderen en tieners en volwassenen binnen hun praktijk.

dus

De transformatie van de energie gebeurt in dat spanningsveld.

en schreef ik een blog https://kasrymalamakerij.com/2023/03/27/wat-is-schaduwkant-werk/

straf

het spanningsveld hé…

dàt is een groot ‘veld’ omdat ik zowel persoonlijk een bericht kreeg dat het zo herkenbaar was – ik ik bij mezelf meteen ging voelen en ging twijfelen – of het wel juist was allemaal – en net voor ik ging slapen het nog eens ging herlezen…

&

ik kreeg een bericht van – welk diploma heb jij? – om vlam in mijn schaduwkant terecht te komen en als dit 1,5jaar geleden was gebeurd had ik nu minutelijk gestopt met schrijven aan mijn boek waaraan ik nu aan het schrijven ben omdat ik dacht;

ja wie ben jij eigenlijk?!

ja wie ben ik eigenlijk?!

als ik dat voor mezelf weet is het goed niet?!

• ik droomde vannacht dat ik een kind op de wereld zette – een meisje – ik gaf ze de naam BLOEM mee

volgens mij zegt het genoeg niet?!

kijk voor mij is het heel simpel, mijn ego doet er niet toe – misschien moet ik foto’s trekken van mijn boeken want zoals mijn collega het zei – waar kan ik ze kopen?! – nee nog niet dus – omdat ik eerst zelf – of mijn eigen uitgeverij begin – wat een droom is – of wel zelf naar een uitgeverij ga stappen – en ik weet al de welke…

als ik een ego had – dan had ik er al 20.000 euro tegenaangesmeten en had ik ze in zelfdruk laten gaan en nu staan te roepen – kijk eens –

dàt is niet mijn doel NU.

&

De grootste uitdaging van de mens is de integratie van geest en materie.

dit thema, daar werk ik mee in al mijn boeken…

kinderen kunnen dit vanzelf, en dàt proces is zo boeiend dat ik me daar nu in verdiep, hoe komt het dat kinderen dit vanzelf doen en hoe kunnen ze die waarde van dat alles wetende en voelende in de wereld neerzetten, dàt is mijn doel van mijn werk NU…

dàt is geen ego hebben en zeggen dat ik dit en dat ervan denk en dàt dat mijn mening is, nee hoor mijn mening doet er niet toe in mijn blogs, boeken en methodieken, nooit gedacht dat die rol van mijn ego zo groot is en moet worden…

mijn ego is mijn voertuig waarmee ik in de morgen opsta en begin te schrijven, niemand die het hoort, toch!

ik ben heel introvert daarin en trouwens ik schrijf nu niet in mijn eigen naam trouwens…

dus;

veel sorry als ik iemand heb geraakt met mijn blog – zie link hierboven – dàt was niet mijn bedoeling.

en nu op naar mijn schrijfwerk…