Pfww er komt heel wat op me af!

spullen van de ouders van mijn man, plus die van ons die nog weg moeten, het maakt me chaotisch.

hemeltje, wat doe je met de ‘mooie’ souvenirs van oma en opa die ze mee hebben gebracht van reizen en waar de zonen van zeggen, dat vaasje hebben ze van Brittannië mee gebracht, die schaaltjes van Umbrië en zo verder en zo voort…

en de boeken!

massa’s kunst boeken, over klassieke muziek, wereldliteratuur, streek en natuurboeken, poëzie…

het lijkt eindeloos …

‘loos’ is het juiste woord.

een schab huren bij de tweehandswinkel is één ding, de spullen nog wegkrijgen is er twee, verlies of geen verlies als je een schab huurt aan 80 euro in de maand bij een ‘tweedehandswinkel’ daar moet je alles zelf doen, je moet elke week gaan bijvullen, wouw ook veel werk en aandacht dat die spullen vragen…

op rommelmarkten gaan staan, goed als het goed weer is, misschien eens te proberen!

en dan de opkoper en de mee helper betalen – kostprijs 900 euro – als we daar mee toekomen!

en dan hebben we het over een appartement leeghalen, niet over een huis met verdiepen!

hemel echt waar, ik heb het gevoel dat ik al jaren aan het opruimen ben, ik blijf grote spullen opruimen, gratis weggeven en dumpen in de kringwinkel container in het container park & dan koop ik bijna niets bij, alleen de essentie!

het is zo intens in mijn beleving, mijn man geloofd in de waarde van de spullen van zijn ouders dus we verschepen wel wat – helaas – en dat is zo ingrijpend – omdat ik het anders zie, nee het is geen kristal, zilver en bruikbaar…

Dju, dju dju…

ja ik zal er even door moeten en begrip hebben voor de imaginaire waarde die bij het gevoel van afscheid nemen hoort zeker…

het hoort erbij, de spullen van oma hebben rouw en afscheid tijd nodig in mijn atelier en in mijn huis…

ja mannekes

dit jaar is plots een opruim en serieus plan jaar geworden, transit jaar met progressie in loslaten en de essentie overhouden.

en verder

op naar vernieuwing!