I’ve never done good things
I’ve never done bad things
I never did anything out of the blue, woh-oh-oh
Want an axe to break the ice
Wanna come down right now

Er was eens…

Ergens ga je opnieuw dansen!

Ik hoorde dat gisteren in mijn favoriet programma – https://www.vrt.be/vrtnu/a-z/alleen-elvis-blijft-bestaan/10/alleen-elvis-blijft-bestaan-s10a10-sidi-larbi-cherkaoui/

Wel ik deed daarnet mijn eerste dansje op een favoriet waarmee ik me echt goed kan mee vereenzelvigen.

Ik herken zijn doen en laten en vooral zijn intrinsiek talent, buiten het ‘muziek’ maken is het duidelijk dat hij het leven bezingt en niet alleen het liedje zingt.

Dansen op de golven…

Dansen is net zoals seksualiteit – de invulling is steeds afhankelijk van het gevoel dat je erin beleefd – .

Wat is je invulling? Welke waarde, welke norm, wat is respect?

Een hartewens is een mogelijkheid die naar expressie zoekt. Wallace Wattles

Gisteren was ik weer eens opzoek naar soulfood…

Ik ga als een kind opzoek naar soulfood door mijn zintuig te gebruiken van nieuwsgierigheid en het – eens te bekijken door een andere bril – intentie.

Wel ik kom meestal terecht bij de tienertijd – de jonge vriendschapsvorming en ontdekkingen – knipoog – ja zegt heel veel hoeveel ik nog heb ‘in te halen’ – hahahaha –

En ja dan zit ik opnieuw half de 80ger jaren en de prille begin 90jaren.

Ik heb nog net die punkertijd mee mogen maken, die new wave – REBEL tijd – waar je als je David hoorde in de zwarte kroeg – waar wit poeder in lijntjes lag op de donker stevige eiken toog en de café baas zijn schotelvod bovenhaalde als we een chocomelk bestelde om de coke eraf te vegen – het café noemde trouwens ook the coke – knipoog – en het rook er steeds naar Patchouli en wc blokjes – waar je zittend mee danste op David Bowie Rebel Rebel, tijdens de schoolmiddag pauze.

Ja ik die van thuis uit niet de kleding aan had die nog maar een link had met Punk werd als zeer bijzonder ervaren door andere, maar dat was ook ok, later had mijn vriendin kleding mee en was het elke morgen een omkleed sessie in de bus van Mol naar Turnhout om dat in de avond nog snel in de school te doen voor ik weer de bus op ging.

Die tijden waren wonderlijk.

In mijn hoofd was ik iemand anders dan in mijn hart.

die rebbel doet me nu dansen in mijn legerbroek en mijn rood oranje hoody achter het raam van de living…

Mijn eerste dansjes als late Rebel

ik denk dat ik het maar eens wat meer ga doen als niemand het ziet, want jawel de dansstapjes van vroeger zijn nog steeds de zelfde – alsof ik maar op een paar stenen mag stappen – zei mijn vriendin vroeger…

Ik heb een paar Rebel vraagjes voor mezelf als ik dans

• wanneer nemen je benen meer ruimte in?
• wat ga je doen als je iemand anders laat zien hoe jij danst?
• ga je het durven op Heroes te dansen op een strand van de zondopkomst?
• wanneer dans je de wereld in?

De rebel spreekt

en zegt

Lets go!

Heroes!

Wie gaat samen met mij een danske placeren wanneer andere niet dansen?

“I would like a December

with Christmas lights off

and people’s lights on.”

-Bukowski

Knipoog @ mijn zeevriend.

Let’s dance on the beach of the sea in life

en voor iedereen

Lets dance!