• de repetitie –

Daarnet zag ik https://www.vrt.be/vrtnu/a-z/alleen-elvis-blijft-bestaan/10/alleen-elvis-blijft-bestaan-s10a4-joris-hessels/

een ode aan de mens, de mens, de papa’s en alle kwetsbaarheid – onrust – evenwicht – verbondenheid – …

een prachtige uitzending!

&

toen kwam dit…

in de aflevering – 1.34 -30 seconden – doorscrollen –

https://www.facebook.com/motherlymedia/videos/710047286151497

nu kan je als therapeut van alles zeggen, kraamzorg van alles zeggen, dokters van alles zeggen, en je ouders van alles zeggen, toch moet je het zelf doen…

het brengt me terug naar 10 jaar geleden – een baby die niet sliep, niet goed genoeg at, en heel veel – in beweging was –

het brengt me terug aan de uren rijden in de auto – met hem aan de borst zitten – uren wandelen – alleen aan zee leek hij rustig – en uren wakker liggen uitgeput naar het slaapkamer plafond liggen te kijken…

het brengt me terug naar toen hij nog niet kon kruipen – dan wel kon lopen en het niet snel genoeg ging op 10 maanden – naar toen hij ging klimmen en niet snel genoeg naar boven kon –

en dan kan je alleen maar met hem de zetel in een babybolletjeshouding rustig liggen wezen tot het overging…

ja – ooit zat ik daar ook zo ongeveer…

ergens is het zo – vanuit rust – sta ik beter in mijn kracht – de onmacht en de onrust – is er maar ook niet – je kan alleen maar wachten tot er iemand is die je hand vastneemt en je laat voelen dat het helemaal OK is…

zo ist…

dankjewel

• het concert

ik zag de papa met zijn peuter video al vroeger – ik kon het fragment niet volledig uitkijken – vandaag wel – en nu nu we 8 jaar veder zijn en de huilbuien voorbij zijn – kan ik het fragment wel uitkijken – met tranen – van verbondenheid in mijn ogen en eeuwige liefde

Mijn zoon, wat zie ik je graag – foto – voorjaar februari – maart 2016 – surfclub – Westende –