de vernieuwing van helpen zit niet in het aanleren van een methode om te leren praten…

als praten al lang niet meer helpt

de vernieuwing is te vinden in het versterken wat al sterk is – ook al is dat niet meer zichtbaar…

dat doen we meestal niet door te praten, maar door te zwijgen, te kijken en te zien…
&

wereld zelfdodingsdag – of beter – taboedag…

ik schreef naar aanleiding van een topic dit…

https://www.linkedin.com/pulse/het-geen-vlucht-de-lucht-esther-cuyvers/?trackingId=7Y13lVM%2FT02wWHMAGQtfhw%3D%3D

en dan dit;

het is niet aan de gevoelige
het is niet aan de sterke
het is niet aan de invloed van prikkels
het is niet aan het ontvluchten van
het is niet aan…
maar
het is wel de verantwoordelijkheid van de kracht vanuit verbinding van het hart
het is wel de ziel die de verbinding van ziel tot ziel kan zien wanneer we die kunnen zien
het is wel de vrijheid van kwetsbaarheid die eigen is aan de mens en het leven van de mens als wie we werkelijk zijn
dàn
kunnen we spreken, luisteren en verbinden met elkaar en de wereld om ons heen.
Leef en beleef, is een werkwoord in de verbinding van je levenszelfstandigheid dàt net de transformatie manifesteert

de wens om te leven is groter dan die van te sterven, ook al ben ik een aantal keer zeer dicht bij sterven geweest, toch kom ik steeds terug.

niet door toedoen van ‘mezelf’ wel in de omstandigheden waarin ik ben geweest en ben doorgegaan… – je hebt in heel kritieke periodes altijd een keuze, bij mijn waren de meeste medisch getint…

mijn auto ongeval was wél een bijna dood beleving…

de boodschap die ik toen kreeg was duidelijk, dàt is één van de reden waarom ik leef en beleef…

de vlam is aanwezig – soms zwak – dikwijls sterk – maar altijd waakzaam, het zit een beetje in mijn karakter, het is zo, ik ken het zeer goed.

toen ik in de donkerste holen van mijn ziel, mijn zijn kroop, konden mijn ogen de tranen niet opvangen, ze moesten ze laten lopen in mijn onderstormen van het leven naar buiten toe.

het kleine meisje daar onderaan de vele trappen weet wat leven is…

de bodem waarop ze zat was daar waar de golf van het leven begon te stromen, daar vaar ik nu op in de stroom van het leven…

op naar morgen!

als een kanarie in de mijn van het leven