vanmorgen

5.30

de eerste tekenen van de zonsopkomst in de lucht
– nee eigenlijk in mijn buik al –

ik sta op,
– nee mijn lichaam staat op –
mijn ziel is al even wakker, hij komt altijd op met de zon…

ik sta als een zeer blij kind te kijken door de grote raam van onze slaapkamer aan zee…

ja ze komt
oh ze komt bijnaaaaaa
oh jaaaaa…

ik voel de wind – de ochtendbries – over mijn lichaam stromen
wakkerwordenbries
zoals ik het noem…

onze westie kijkt
maar niet meer verbaasd

ik neem mijn fototoestel en kijk hoe de kleuren van de hemel veranderen.
de vogels vliegen boven me en onder me door

meeuwen in de lucht, een vlucht van vakantie aan zee

ik lach
ze komt!

roept mijn innerlijk kind
oh schoon!
kijk – kijk – kijk –

kijk!

ik lachte
ik kom bij mezelf als ik sta foto’s te trekken in mijn naakte lichaam en merk op dat ik zo meega in de opkomst van de zon dat ik vergeet dat ik geen woorden spreek.

het is stil
heel stil

een enkeling haast zich naar – weet ik veel waar – en een enkele auto verplaats zich van links naar rechts en weer terug onder me door.

de stilte

ik hoor de zee, rust!

hoor!
hoor!

en ik kijk

ze horen alleen hun dromen

niet de zee…

lach ik bij mezelf…

onze westie rekt zich uit, eerst de voorpoten, met het gat in de lucht, en dan de hals in de hemel gericht…

ze kijk me aan en zegt
baasje, wil je met me mee?

naar de zee…

ik trek mijn kleren aan, zomaar wat over elkaar een comfie zandkleurige trainingsbroek en zachte roze kleuren
geen bh, geen onderbroek – ja ik durf – hahaha –

op 6.15 sta ik buiten

de magie begint!

de ziel opent zich, mijn hart maakt de verbinding tussen mij en
en
en
ja de natuur –

ik hoor de zee praten
ik hoor de meeuwen spreken
ik fluister

en licht op…

hier ben ik thuis!

dàt is mijn energetische eigenheid

ik ben een klein kind
zo gelukkig
het strand helemaal van mij – als mens alleen – maar wouw wat een leven om me heen…

dàt is mijn levens soul food…

ik dank alles wat ik beleef en fluister de magie in mijn hart
– ik neem je altijd mee –

mijn leven op deze aarde heeft alleen maar zin als ik ga delen, delen over dat wat je bij mij kan komen voelen…

kom voelen
als je durft

want vanaf dan gaat je leven nooit meer het zelfde zijn
glimlachje…