je kan er niet omheen

moederdag

een dag vol met moeders – met moeders – zonder moeders – ver weg moeders – zwangere moeders – onzichtbare moeders – moeders die moeder zijn geweest en onze oermoeders…

een dag die me zoals dikwijls me niet echt kan bekoren…

ik ben elke dag moeder, zo simpel ist, vanaf 2008 ben ik al moeder van 2 een jaar later van 3 en nu zichtbaar van nummertje 4.

ik ben 3 keer zwanger geweest…

1 keer met een godsgeschenk, een kleine pittige jongen die er weer wenste bij te zijn…

daarom krijg ik al 8 jaar een moederdag.

zomaar…

deze keer was mijn moederdagkado gebroken…

ja het was me wat, ze moesten bloemen drogen…

netjes 14 dagen op voorhand in zijn agenda – gedroogde bloemen – voor moederdagknutselwerk nodig in de klas.

ik vergat het en had nog maar een week – ik reed naar de bloemenwinkel en kocht daar stevige houterige bijsteekboeketbloemetjes en hing ze onderste boven in mijn atelier.

zo

hij had gedroogde bloemen.

hét moederdagknutselwerkdrama voltrok zich een paar dagen voor het moederdagknutselwerk evenement in zijn klas – mama! riep hij heel hard toen hij voor zijn gedroogde bloemen stond in mijn atelier – mama! – zei hij – het moeten platte bloemen zijn!

paf! zijn wereld viel in duigen, die van hem waren niet plat maar hingen gewoon ondersteboven…

ja – dat moest hij niet hebben!

de dag van het moederdagknutselwerk evenement was het een moederdagknutselwerkochtenddrama want hij ging toch niet naar de school met echte gedroogde bloemen en al zeker niet met gedroogde lekker geurende lavendel takjes – die ik er als mama had bijgekocht omdat ik dacht dat hij het wel leuk ging gevonden hebben, de bloemen en de geur in mama’s knutselwerk…

het drama ging richting een ochtendruzie met moeder en vader…

ja – moedersruzie’s ga je beter uit de weg, maar daar denkt onze zoon dus anders over…

ok, ik in volle moederkracht mee naar school met een kleurrijk gedroogd boeket in zijn boekentas dat ik als moeder moederlijk had moeten beschermen tegen de klappen van mijn zoon omdat hij – jawel – platte bloemen in een envelop – moest hebben…

ja eerlijk het boeket stak bloemenhoog boven zijn boekentas uit – iedereen ziet dat mama! –

ja een drama – het voltrok zich in te laat komen en moeder die mee achter hem de trappen op liep tot vanachter in de gang bij zijn klas op de deur van de juf moest kloppen met schaamrood op haar wangen omdat ik mijn zoon een boeket gedroogde bloemen mee heb gegeven.

de juf zag het rood aangelopen gezicht van mijn zoon van huilen en kwaad zijn op zijn moeder, en zag een moeder die iets te veel in de verkeerde richting haar best had gedaan met de – gedroogd boeket ronde bloemen – voor het moederdagknutselwerk evenement…

als moeder wist ik meteen waar ik stond

paf

zoveel moederlijke uitsloverij had dus echt niet nodig geweest! – hahahaha – ja had de zoon gezegd – jij schoot ineens bloemen kopen & dàt was niet de bedoeling hoor mama! –

pief poef paf!

ok

de juf was zalig, een juf die meteen de situatie overzag en mijn zoon als klasmoederlijk omarmde met de bloemen die ze nog nooit had gezien voor een moederdagknutsel moment…

ik kreeg diezelfde avond van zijn juf mijn droogboeket terug en zag dat er bijna geen bloemen waren gebruikt…

hmmm fijn ik had mezelf een gedroogd boeketje gegeven, wouw dacht ik – volgend jaar ga ik dit wel herhalen – hahahaha –

oef, fijn, al goed, ik was dus reuze benieuwd en kreeg van de zoon elke dag een mededeling van het droogproces van het knutselwerk.

ik begon ernaar uit te kijken en verwachte een zelf geknutselde vaas met wat bloemen op geplakt

mijn zoon kennende, een zeer nonchalant of heel secuur werkske…

vrijdag avond zag ik 3 jongens aankomen stappen met een oranje handjevol rond ingepakt moederdag kadotje.

het ging net in en onder het handrem bakje van onze auto.

het was druk vrijdag avond, ik vergat het moederdag kadotje.

mama – zei hij – heb je mijn kadotje al uitgepakt – terwijl mijn moeder in de auto zat om samen met hem en mij meegroeikleding te gaan kopen voor moeders allerliefste …

ik deed het voorzichtig open met hem en bij de eerste aanblik viel de klei er al in stukjes uit…

alles gebroken, maar wel mooi heel secuur versiert met de aller kleinste blaadjes van alle bloemen die hij mee had…

prachtig!

ik vond het prachtig!

in alle vormen van mijn moederdaggevoel elke keer weer…

hij is het allermooiste bloembladje dat ik elke dag in al zijn groei en bloeifases mag bewonderen, troosten en vooral een poging mag doen in hem opvoeden tot een man waar alle moeders fier op mogen en kunnen zijn…

mijn zoon, jij hebt het allermooiste kado gemaakt van mijn moederdagen in heel mijn leven.

dankjewel, allerliefste,

je moeder …