gisteren maakte in een mala

een mala uit zwart en wit.

yin en yang

anima en animo

tegengestelde in evenwicht

zon en maan

in opdracht

met een summiere beschrijving van waar de parels moesten zitten.

ik speelde plots met de verdeling 8 – infinitum –

of beter

het universum speelde plots met mijn handen en mijn parels

of beter

ik mocht van het universum deze mala maken…

gisteren tijdens het maken van deze mala reis begon me het te dagen…

donderdag 18/03 bij volle maan maakte ik een zonnekracht mala – ook ééntje op aanvraag en ik voelde tijdens het maken van deze mala dat ik – aan het thuiskomen was –

even verdriet omdat ik de energie van thuiskomen voelde, maar helemaal gehuld in zachtheid en liefde – allesoverheersende liefde – voedende liefde – in totale overgave!

ik dacht

– het zijn de parels – die me hier brengen

gisteren maakte ik het zelfde mee tijdens het mala maken!

weer het thuiskomen, maar nu wel met beelden en met de leermeester van de mala aanvrager erbij en zelfs met …

ik weet nu sinds de ervaring van gisteren dat ik mala’s maak die ik al kende voor ik ze nu echt opnieuw knoop…

ik heb al een leven achter de rug als – onder andere mala maker – , ik ken dàt! en zelfs heel goed, heel heel goed…

ik werkte met de shiva steen, en laat dat nu net de steen zijn die je terug brengt naar je eigen echte kern, nu in dit leven maar ook in het leven van toen en toen en toen…

het is dus een mala in opdracht geweest die me rechtstreeks en universeel en in mijn kracht en eigenheid in dit leven heeft laten voelen en zien en mogen ontmoeten van prachtige entiteiten die ik ken, herken en ook weer hem mogen beleven dat ik als mala maker in de hoge bergen van de wereld mala’s maakte…

dàt is mala’s maken voor mij

thuiskomen

een wereld die opengegaan is en die ik stilaan in de diepte mag gaan beleven, ik voel de verbindingen intenser worden, in het universele én in het hier en nu, maar vooral als – mala – knoper de knopen opnieuw leggen met de kracht van kleuren en edelstenen.

ik ben niet meer de vrouw van 1 maand geleden, de vrouw van voor ik vertrok naar zee – 28 februari 2022 – is op een maand tijd zo sterk veranderd dat ik nooit meer het zelfde ga zijn als ‘toen’ – een maand geleden…

het gaat snel, het is zo in mijn leven, eens de stap is gezet en ik de stap aanvaard heb, gaat het snel

hahaha

– al moet ik eerlijk zijn ik heb tegen het ‘universum’ wel moeten zeggen dat wij mensen ook nog slaap nodig hebben om ons lichaam te laten rusten! hahaha –

anders had ik het nooit zo intens en zeer bewust kunnen kanaliseren om de nodige stappen te kunnen beleven in het hier en nu…

deze week ga ik even rust nemen.

knopen, rijgen en lezen.

verder schrijven aan mijn laatste boekje dat ik deze maand af wil hebben.

&

mijn cursus tarot opnieuw opnemen

&

mijn mala boek opnieuw klaar leggen om de wereld van de mala’s en het mala maken ooit – als de tijd klaar is – de wereld in te brengen.

&

wandelen

wandelen

één ding is heel intens

ik mis de zee, ik mis zo erg de zee, heel intens …

hopelijk kan ik met Pasen naar de zee…

om te vieren dat ik …