ik ben op een punt gekomen waarbij ik met afstand kan kijken naar dàt wat er gebeurd in heel de wereld en de wereld rond mij.

de keuze die we hebben als individu in een wereld die – op zijn kop staat – die heb je te nemen.

de keuze om niets ervan te zien is niet meer aan de orde, het probleem lost zich niet meer op als het zich voordoet, even vooruit denken – zonder emoties liefst – dat is een kunst in deze tijden.

geen grootspraak meer over – welke lessen we hieruit kunnen halen – de lessen zijn te veel op het collectieve toegespitst – om je individueel staande te houden heb je een portie ballen nodig en een helder intuïtief weten.

geen goedkope mediamieke uitspraken – alles gaat nog extremer worden – .

geen goedkope uitspraken van – alles komt altijd goed! –

we gaan een nieuwe wereld in, een aardse wereld waarin vele hoger bewuste mensen die emotioneel erg van afzien en die de vlucht naar – boven – willen maken om in het aardse weg te vluchten.

vluchten in emoties is nodig om te reguleren voor even, anders gaat je lichaam er beginnen van te protesteren.

vluchten in blijven doorgaan

vluchten in het niet willen zien en willen weten…

vluchten

vechten

voor de nieuwe wereld waar een draagvlak is aan het ontstaan maar nog niet concreet genoeg is en waar nog niet genoeg mensen echt voor willen kiezen omdat de gouden kooi toch te veel waarde heeft

vechten

voor een beter klimaat waar iedereen over heel de wereld nu al zich blauw aan betaald en wij hier op een virus zitten te kijken en een bende wereld leiders ons met zand zit te bekogelen

vechten

voor helderheid als alles bedenkt blijft door macht en omkoping maar vooral door blindheid en goedgelovigheid.

ik schrijf niets nieuws hier

ik ben er nu 48 er is eigenlijk niets veranderd in heel mijn leven alleen een C*crisis !

mensen zijn nu meer gewoon om het leed van andere te zien.

de angst – de collectieve angst – is naar boven gekomen – waar gaan we schuilen als de bommen vallen – angst voor het leven, dàt is voelbaar geworden in het hele collectieve bewustzijn.

bevriezend

we zijn als mens bevroren

waar het individu sterk aan zichtzelf moet gaan werken om deze sterke angst psychoses die het collectieve uitstuurt echt het hoofd kan bieden is er geen spraken meer van – het individu – sterker te maken.

bevroren

zijn al onze EQ kwaliteiten die we hebben maar die we minder en minder mogen laten zien door angst om het leven te verliezen dat we zo graag vasthouden.

bevroren in de illusie van het perfect leven

C*crisis heeft er iets aan veranderd ja zeker!

mensen zijn zichzelf niet meer, wat kan je en moet je nog geloven?

de mensen van mijn generatie kennen de – werkelijkheid – min of meer nog.

mijn zoon van bijna 10 moet andere intuïtieve antennes ontwikkelen om te zien wat en wie echt is en wie niet…

vertrouwen kan je alleen nog als je als individu je niet laat meevoeren door de bla bla bla van de dag en de dreigingen van de wereldleiders die de wereldleiders niet zijn.

verbazingwekkend is dat de generatie van mij en ouder -de kinderen van 30 jaar na de oorlog – niet opgewassen zijn tegen deze dreigingen en zeer sterk manipulatieve acties over heel de wereld.

en dan mogen we nog niet klagen hier in dit gouden kooi werelddeel.

waar de ogen op gericht zijn groeit de aandacht, en dit alleen bij u – niet bij de andere!

we steken onze tijd in dat waar we onze tijd minder moeten insteken!

wie sterk is overwint

– de sterkste wint!

overleven, vechten, vluchten, bevriezen, het heeft geen zin als je als individu niet eerst bij jezelf in je eigen kern je sterkte kan vinden.

of met een healers stem te zeggen – wie een zwakke sacrale chakra heeft en een onstabiele basis chakra heeft – staat altijd wankel te wezen, ook al heeft hij zeer goed ontwikkelde bovenste chakra’s.

geen basis geen ruggengraad…

Dus aan mijn vrienden

steek je tijd in jezelf te versterken vanuit de KA je persoonlijkheid in verbinding met je BA je ziel!

vanuit die positie maak jij de keuze!

met liefde en veel knuffels

Esther