ik ben sinds het ziekzijn – en ik ben nog niet genezen – weer aan het knopen.

het is heerlijk!

ook al had ik gisteren een mala pech dag

ik twijfelde

ik gleed weg

ik brak een parel op het allerlaatste en daarmee ook mijn knoopdraad

ik begon opnieuw en telde verkeerd

ja jongens soms is het klungelen, dan begint alles in een leuk ritme en eindig je in het breken van een parel en trek je de knoopdraad aan flarden door het breken van een parel – nog nooit meegemaakt trouwens…

nu schijnt de zon in mijn atelier

ik ga in de zon zitten knopen!

op naar een verhaal van levensadem en goudsteentjes…

een fijne dag gewenst voor jullie!