Gisteren middag een laatste 2021 etentje met mijn vriendin Peggy.

Een goed stukje genieten op ons bord.

Lieve Peggy had het over de access bars sessie die ik bij haar mocht geven als ‘test’ persoon.

we hadden het daarover.

we bespraken wat er is waargenomen. wat doe je als dit gebeurd, en ze vertelde dat dit niet de eerste keer is dat ze de boodschap had gekregen – zowel in woorden en nu ook van haar lichaam – ja wat doe je als je van je lichaam een duidelijk signaal voel dat je – daar nog niet aan mag komen?

mijn lichaam zei NEE als we het over veroudering hadden! ik weet heel goed waarom! wat doe je als je lichaam gaat spreken?

heel dikwijls kan je alles terug brengen naar LIEFDE, liefde is een codewoord.

en eerlijk gezegd, ik zei dat ik het voelde maar dat ik op de eerste dag dat ik iemand mocht – aanvoelen – in de acces bars, er niet te ver op in ging.

ze zei – het was zeer ontspannen! ik heb er van genoten.

X die de eerste keer bij me op de tafel lag zei dat het heel intens aanvoelde. bij haar had ik een roos gele gloed en daarna een zachte entiteit.

mijn vriendin Peggy zei me gisteren de woorden die ik al wist en heel duidelijk voelde tijdens de behandelingen die ik gaf…

ik kén dit al!

IK KEN DIT AL !!!

het voelde een beetje als – thuiskomen – thuis komen in de wereld die ik zonder ik die moet leren al ken. Peggy wist dat natuurlijk! en wees me liefdevol en haarfijn dat ik nu echt wel eens mocht stoppen met altijd maar te blijven zoeken in de vele boeken over dat wat ik al wist.

je hoeft geen geleerde te zijn en te worden, je weet al veel, je voelt het juist en laat je licht nu maar zien!

en rust!

rust

je vertelt veel waar de meeste nog geen eens notie van hebben Esther! alles wat je doet is voor de mensen – van vandaag en morgen – nog vreemd.

je bent al in Rome terwijl vele de auto nog aan het inpakken zijn – hahahaha – sorry hé – zei lieve Peggy -.

ze zegt dat heel dikwijls tegen mij, ze blijft dat met andere woorden herhalen, nu kwam het binnen omdat ik gisteren voelde dat wat ik deed al ‘kende’ van ergens – knipoog –

ja

Danielle, die me toch al wat jaren kent ondertussen, kon dat beamen. wanneer ik denk dat ik ‘gewoon’ aan het praten ben dan voelt ze haar hoofd ‘ontploffen’ in de positieve zin dan wel – benadrukte ze.

het verklaard natuurlijk veel.

ik heb me de laatste jaren – 8 jaar Jungiaanse schaduwkantleer – en 48 jaar scholing in de healing en spirituele energetica met idem 8 jaar intensieve training hierin & op 4 jaar tijd ben ik een specialist – blijkbaar – autisme in het spectrum asperger en hoogbegaafdheid geworden, hier ook weer – in no time – zoveel geleerd.

geen school is er aan te pas gekomen, wel workshops en zeer veel zelfstudie zoveel zelfstudie dat ik er idd wel eens onderdoor ging en blokkeerde…

laat je licht nu eens ZIEN!!! zei Peggy

ja ik weet het

ik ben een schaduwkant werker gebleven door de training en sessies die ik heb gekregen.

mijn eigen schaduw vooral is binnenste buiten gekeerd in de 5 jaar tijd dat ik aan mijn eigen schaduwkant werk. het is tijd om mijn licht te laten schijnen – naar buiten komen – ja de les van mijn leven.

gedaan met verstoppertje spelen!

laten zien wie ik ben aan mijn ouders – die zeggen als ze de tarot kaarten – x verschillende versies – op mijn tafel zien liggen en zeggen – waar ben jij in godsnaam mee bezig, doe je huishouden dat zou veel beter zijn –

laten zien wie ik ben aan de familie die me in de weer hebben gezien met mijn mala’s, en me stil hebben zien zitten in mijn upje, tijdens het stervensproces van mijn grootmoeder half september en nadien zeiden – met dat spiritueel gedoe – daar kunnen we niets mee hoor Elma! – wanneer ik bewust mee aan het begeleiden was over de grenzen van aanwezig en niet aanwezig zijn van mijn grootmoeder/ karma werk, wat ook voor mij een heel intens proces is geweest trouwens…

laten zie wie ik ben voor mezelf.

&

dàt

dàt is nog het moeilijkste!

je boeken zijn je vlucht zei mijn vriendin.

ja idd!

het klopt!

nu op dit moment zit ik vast in het schrijven van mijn malaboek omdat ik ‘alles over mantra’s wil weten’. ik weet al diep van binnen dat het niet echt nodig is dat ik er veel over moet weten want ik ga geen mantra lessen geven, maar toch, wanneer is het goed genoeg!

wanneer is het goed genoeg?

Wat ga je doen met de access bars? vroeg Peggy

ga je een praktijk openen?- dan zal je niet moeten zeggen tegen de mensen – nee voor u ga ik geen bars geven!- hahahahaha

-je ik werkt niet meer met ‘iedereen’! ik ken je zei ze – je wil niet met jan en alleman – werken en je laat ze soms staan voor je ingebeelde deur omdat je liever aan iets anders wil werken.

Wat wil je eigenlijk zelf in je ondernemerschap?

– schrijven – zei ik -ja idd toen we elkaar kende was ik bezig met boek 1 en 4 jaar geleden schreef ik boek 2 en nu ben ik aan boek 3 bezig.

– elk seizoen in 1 maand – niets anders doen dan access, tarot, de weg van de held, mediumschap,…,…,… bijvoorbeeld, of een 4 daagse geven op verplaatsing….

GAAN DE MENSEN DAT VERSTAAN? zei mijn vriendin?!

ja dàt weet ik niet…

dàt is eigenlijk wel de manier waarin ik het beste functioneer!

&

zei ze – hou dit nu aan voor een paar jaar met wat je bezig bent, de mensen hebben tijd nodig om je te vinden!-

ja zo ist!

ZO IST

ik ben nu 48 jaar.

ik ga mijn ondernemingsnummer na 10 januari aanvragen om praktische redenen.

ik ga mijn boeken afschrijven!

zet mijn praktijk open maar in bepaalde tijden & ga 4 daagse geven in elk seizoen.

&

ga oefenen om mijn licht te laten schijnen op dàt wat ik al weet van nature uit.

dàt gaat hem worden!

en verder,

rust!