Weten – weten – ik weet dat ik weet…

In de tarot is dat op het einde van de bewustwording – in de weg van de held –

Ja ik weet dat ik weet!

Weten dat je weet!

vandaag zat ik bij mijn healer Hermine, ik liet ze voelen.

ze raakte mijn schaduwkant aan op mijn scheenbeen en rechter knie. een diep onverwerkt trauma -ze kijkt me aan en vraagtweet je wat het is?

ik antwoordhet heeft alles te maken met erkenning – en het weet dat je weet – onderdeel.

ik weet dat ik weet, het trauma heeft daar alles mee te maken, alles!

het afdalen met mijn – lampje van Aladdin – in de catacombe van de piramides – dàt ken ik maar al te goed. verbergen van kennis en het licht dat je kan binnen laten in de onderste wandelgangen van de piramides dat ken ik als de beste…

maar wat betekend dat?

wat bekend het om het heel gekend trauma van toen en nu en voelbaar zelfs – het voelde helemaal koud aan mijn rechterbeen – koude is altijd een intense entiteiten ervaring –

WAT is het dat er in me zit en waar ik het geheim van – de mysterie scholen uit Egypte – heb moeten of beter gezegd heb mogen verbergen en jawel moeten vernietigen omdat die geheimen niet tot bij de onwetende mens konden komen die de magie verkeerd zouden kunnen gebruiken…

we leven in de tijden waar de geheimen van de mysterie scholen alleen doorgedragen worden in de mens.

niet de lege ogen mens…

de volle mens en in mijn geval de lichtjes sluimerende mens van toen in die diepte van de piramide – de kracht van de zon en de maan, die weet ik te nemen, zelfs daar waar geen mens het ziet.

ik en mijn Aladdin lampje – een klein lichtje – zijn opweg naar een zuiver licht omringt met roos en groen langs links…vanuit het rechter oog van Horus – het zonnenoog naar mijn lunar weten het linkeroog van Horus het maanoog…

ik ben opweg om mijn trauma van toen en nu te transformeren.

dàt is al een herkenning genoeg, in de eerste plaats voor mezelf op het moment dat ik de opdracht kreeg om alle geheimen te vernietigen en de gangen af te sluiten met dikke rotsblokken aan de ingangen van de piramide trappen.

ik die in de buik van de aarde mijn inwijdingen heb gekregen, keer op keer op keer…ik die telkens kippenvel krijgt wanneer ze de passage van de geheimen van de mysteriescholen lees in het boek – de inwijding – alsof ik daar NU ook nog was.

Parralel met dit leven.

Het is gek dat ik dat meedraag in vandaag!

morgen is het een ander verhaal, de start van de healing is veel voelend en veel zeggend.net dàt is het waarom ik nu heel graag even helemaal onderduik, in de nacht…

ik hou van de nacht…

als ik mijn ogen open en de trappen afdaal dan rollen de tranen van mijn wangen af…

MAAR ze vullen de levensbron in de tuin van mijn buik.

Dat is waarom ik zo graag met de schaduwkant werkt, om naar de zon te glimlachen en me te verwarmen.

Om de maan het weten te laten verlichten, het leven op te wekken om dàt weten door mijn zon te laten verder schijnen…Dàt is wat ik vandaag heb meegemaakt…

en jawel, ik ben een onzichtbare wetende die weet dat hij weet…