de vogels zijn in de war van de warme dagen in oktober.

we zitten er met onze neus op omdat we – mijn gezin en ik – zoveel houden van de kraanvogeltrek.

kraanvogels die in V over je vliegen, ik kan je vertellen, het is magie!

nu verspillen ze heel veel energie door net dat wat ze sterk aan het veranderen is.

nu we er met onze neus boven op zitten en vele schrijven van deze atypische trek – trekken wanneer het voor voor de vogels te slecht weer is en toch vertrekken omdat hun – roep naar het zuiden – toch te heftig roept – is toch weer bijzonder…

we hebben gekozen dit jaar om corona proef in eigen land de vogels te kunnen spotten.

vorig najaar was het top, dit voorjaar hemels en nu hebben we er een aantal vakantie dagen na elkaar van gemaakt en wat is er – noegabollen –

het is niet zo erg want we zitten hier goed en we kunnen ons wel bezig houden, geen probleem & toch, dan komt de onderzoeker naar boven en ga je toch ergens ‘onderzoeken’ hoe het de afgelopen jaren is geweest en waardoor het nu anders is.

het waarom verhaal, wat hebben we hier uit te leren?

de vogels passen zich wel aan aan deze verandering, daar ben ik zeker van, maar het gaat niet zo snel en net dat maakt me triest…

de jaren hiervoor waren slecht voor het broedseizoen – te warm – waardoor hun broedgebieden uitdroogde en ze dus ten prooi kwamen aan roofdieren die ze nu gewoon konden benaderen.

de watergrens – hun bescherming – viel weg…

dit jaar was het wel een goed broedseizoen, nu valt de tegenwind die ze moeten verduren tegen – dat wil zeggen dat ze zoveel kracht moeten gebruiken om te kunnen vliegen naar hun overwinteringsgebieden – in Afrika – en verder, dat ze heel dikwijls gevaar lopen door te moeten overnachten ergens…

ik weet het.

denken ik dualiteit is niet wat je moet doen als je een steentje wil verleggen in de wereld waar jij in leeft en de generaties na ons ook nog in moeten leven.

verandering hoort bij het leven van de mens.

maar hoort verandering ook bij het leven van de dieren?

kraanvogels komen over heel de wereld voor, over heel de wereld is de kraanvogel een – voorspeller – en heel dikwijls ook een vogel met een spirituele betekenis.

als ik die vogels voor het eerst van dichtbij zag en over mijn hoofd hoorde vliegen en ‘praten’ had ik echt een heel sterk gevoel dat ik helemaal – was thuisgekomen- . Zeer waarschijnlijk vanuit vorige levens zijn de kraanvogels voor mij een zeer gekende vogel die idd voorspellend waren, ivm het weer en ook op spiritueel vlak.

hoe ik mijn spirituele weg moet vinden in dit – nieuw probleem – dat al voorspeld is – dat de trek van vele vogels aan het opschuiven is en zelf in het geheel verstoord is – waardoor vele habitats gaan veranderen over heel de wereld trouwens – hoe ik daar mee ‘moet’ omgaan zonder in dualiteit te vervallen, eerlijk, ik weet het niet?!

de liefde voor de vogels is zo groot ik voel het in mijn hart…

en nee dit zeg ik niet omdat ik melodramatisch wil zijn – nee het doet pijn in mijn hart!

ergens wil ik het iedereen vertellen wat ik hier nu schrijf omdat het echt allemaal te maken heeft met zelfkennis en zelf bewustwording.

mijn spirituele reis is ook van die aard dat ik steeds dieper in de dankbaarheid van het leven ‘sta’ en dit niet omdat de kleine dingen vaak de mooiste zijn, nee ik voel dat en voel dat dat dit verder gaat dan mijn aura.

ik werk hier ook mee om de kraantjes in mijn hart en ziel net die energie stroom te geven die door het universum naar hen toe komt.

ik ben niet naief, ik beleef dat bewust en ga volhouden ook omdat ik weet wat de mens voor ze kan doen en ook niet doet om hun leven wat – aangenamer – te maken.

deze soort gaat over heel de wereld sterk achteruit!

het doet me pijn, veel pijn…

toch zet ik alles op alles om mijn energie te sturen met veel liefde en helderheid en ben diep dankbaar dat ik de kans heb om ze te mogen en kunnen zien…

en vooral om er toch nog eens een blogje over te schrijven, omdat ik toch een steentje wil verleggen in mijn leven…

ik laat je even meegenieten van de pracht van hun vlucht