Voelen dat het stroomt

Gisteren stond ik onder de grote glasramen in de kathedraal van Reims

Ik keek en voelde

Ik rook en zag

Ik tintelde

Ik voelde meteen bij het binnenkomen een vrouwelijke energie.

Vrouwen in een zeer statige kathedraal die eeuwen oud is

Hoe kan dat?

Toch

In de buik van haar gebinten prachtig roos, groen, blauw licht.

De ramen houden de kathedraal bij elkaar zei mijn vriendin.

De armen van de vrouw, in de kathedraal van de koningin, houden haar schoonheid in stand .

De glasramen raken alle zielsniveaus.

Je lichaam reageert. Je ogen spreken. Je ziel spreekt. Het hart gaat stromen. Het licht geeft net dat weer wat jij kan zien door te voelen met dat wat je kan voelen.

In stilte

Onzichtbare beelden

Voelbare trillingen

Vertellen dat wat je raakt

Maar dààr stopt het nooit.

Nee nooit!

Het is niet alleen schoon

Het is niet alleen prachtig. Het is doorleefd…

Door en door beleefd

Dat doet licht met de glasramen. Glasramen met de juiste kleuren raken je aura’s aan uw kleuren van je ziel uw kleuren van je leven.

Dat is bij iedereen zo.

Alleen niet iedereen is zich daar bewust van.

In alle zielsniveaus is er een verbindende kleur te vinden, die jij aanraakt

Bewust

Onbewust

Onderbewust

Ik neem ze mee

Voel ze in

Vang ze op

En voel mijn romp in helende kracht zich vullen met de kleuren van mijn bron

Mijn zon

Dankjewel Peggy Hermans voor deze bijzondere dagen

Op naar Chartres